عکسهایی از خطّه فریومد / فرومد
زیر مجموعه وبلاگ خطّه فریومد / فرومد ( تاریخی ، علمی ، فرهنگی )عکسهایی از خطّه فریومد / فرومد
زیر مجموعه وبلاگ خطّه فریومد / فرومد ( تاریخی ، علمی ، فرهنگی )
خاطرات من از یک شهید
شهید سیّد علی حسینی در تاریخ 1 / 4 / 1348 در روستای ( شهر فعلی ) میامی به دنیا آمد ، دورۀ تحصیلی ابتدایی را در میامی و راهنمایی را در ورامین پیش خواهرش و متوسّطه را در هنرستان شاهرود طیّ کرد .
او در دورۀ متوسّطه به جهتِ حضور در جبهه نمی توانست در کلاسهای درس شرکت کند و فقط در امتحاناتِ پایانی شرکت می کرد . با پیگیری او در گردان سیّدالشهداء چادری مختصّ مطالعه بر پا شده بود تا فضایی برای درس خواندن فراهم شود .
او رفتاری شایسته داشت ، از والدینش به نیکی یاد می کرد ، با خرسندی از زنده دلی پدرش در پیری سخن می گفت و این زنده دلی را از والدین آموخته بود . رفتار او آموزنده بود ، یک شب بینِ من و او بحثی شد ، من شروع به نقد و پاسخ کردم ، بعد آقای حسینی گفت : این برادر مهدی فکر می کند من پاسخ ندارم که سکوت کرده ام ، من سکوت کردم که مجادله نشود . این برخوردِ او موجبِ خاموشی من شد .
شهید حسینی وفادار و صمیمی بود . یک بار در بارۀ یکی از دوستانش صحبتی به میان آمد ، با لبخند و ذوقِ بسیار گفت : آهای ، من و او با هم برادریم !
در خاطره ای نوشته بودم : سیّد از آنهایی بود که با نور روی پیشانی اش نوشته شده بود « هذا شهید » و گفته بودم : ما در گردان سیّد الشّهداء ، گروهان مقداد ، دستۀ حنظله بودیم که سه تیم داشت ؛ پیمان ، شهادت ، شفاعت . هر صبح که جلو چادر صفّ می بستیم تا به برنامۀ صبحگاهی برویم ، این سخنان بر زبانِ افرادِ هر تیم با صدای بلند جاری می شد : « ما بچّه های دستۀ حنظله با هم پیمان می بندیم ، که اگر به شهادت رسیدیم ، همدیگر را شفاعت کنیم . » سیّد در میان همین بچّه ها بود ، در کربلای چهار که جمعی از بچّه ها آسمانی شدند او بر لبِ بچّه ها لبخند جاری می کرد و در کربلای پنج چند روزی که در فرمانداری آبادان منتظر بودیم تا در آن قسمت خطّ مقدّم به ما سپرده شود ، لحظه به لحظه خبر شهادتِ دوستان را رصد می کرد ، به محض رسیدن به خطّ مقدم ، قبل از آنکه در سنگرها جای بگیریم ، گلوله ای در وسطِ بچّه ها منفجر شد و صدای بچّه ها به « یا حسین » بلند شد ، تصویر حسین بن علی ( ع ) با عبا برایم مجسّم شده بود که نظاره می کند ، من و تنی چند مجروح شدیم ، حسینی و دوستانش در تاریخ 25 / 10 / 1365 آسمانی شدند .
من وقتی مطلبی را که شهید حسینی ده روز قبل از شهادتش در دفتر خاطراتم به یادگار نوشته ، می خوانم ، تحتِ تأثیر عُلوّ طبع و بزرگواری این شهید گرانقدر قرار می گیرم .
باسمه تعالی
قالَ علی علیه السّلام:
مِـنْ کُنُـوزِ الْجَنَّـةِ الْبـرُّ وَ إِخْفـاءُ الْعَمَـلِ وَ الصَّبْـرُ عَلَـى الرَّزایـا وَ کِتْمـانُ الْمَصـائِبِ .
از گنجهاى بهشت ؛ نیکى کردن و پنهان داشتنِ عمل و شکیبایی بر ناملایمات و پوشیده داشتنِ مصیبتهاست .
برگ و بار از خود بیفشان ، برگ و بارت می دهند
در حــریــمِ آشنـــــــــای دوسـت بـارت می دهند
چند می پیچی به خود از بی قـراریهـا چو مـوج ؟
در دلِ ایـن بـی قـــــراریهـــا ، قـــرارت می دهند
چـون شهیــدانِ خــدایـی گـر بـرون آیی ز خویش
راه در دارالامــــان وصــــــــــــلِ یـــارت می دهند
دست بـرداری اگـــر از این جهــــــــان آب و گِـــل
آب خضـــر از چشمـه ســار روزگـــارت می دهند
دیـــده را هـر شب اگـر از شــوق بـارانــی کنـی
دامنـی گــوهـــر زِ چشـــمِ اشکبــارت می دهند
بـا تعهّـــــد گــر درآمیــــــــزی چـو مـن لفظِ دَری
گــوهــرِ مضمــون بــه شعـــر آبـــدارت می دهند
از سرورِ عزیزم آقای مهدی یاقوتیان التماس دعا دارم و از شما می خواهم اگر بدی از این حقیر دیده ای به بزرگواری خود ببخشی ـ التماس دعا
تُرابِ قُدومِ مجاهدین ، بندۀ کمترین ، سیّد علی حسینی ـ دزفول 15 / 10 / 1365
قسمتی از وصیّتنامه
معبودا ! پاک پروردگارا ! سالها از عمرم سپری شد و شب و روزها از پشتِ سر هم رسیده در خزیدند و چهرۀ واقعی زندگی به صورتِ معمّای ناگشودنی همواره آزارم می داد و با گذشتِ روزگاران آن چهرۀ ملکوتی پوشیده تر می گشت تا آن هنگام که راهی کوی تو ای محبوب معشوق گشتم ... .
در تاریخ 23 / 7 / 1366 تنها در کنارِ مدفن شهید نشسته بودم و به یادِ خاطرات و لحظۀ خداحافظی با پدرش که من از داخلِ اتوبوس شاهد بودم ، افتادم . سورۀ حمد و توحید را قرائت کردم و قسمتی از وصیتنامه اش را که بر روی سنگِ قبرش نوشته بود یادداشت کردم : « خود را برای تحمّل رنجها و مصیبتها آماده کنید ، دل قوی دارید که قادرِ یکتا ، پشتیبان و نگهبانِ شماست و تنها اوست که شما را از شرِّ کافران و دشمنان نجات می بخشد . »
وصیّتنامۀ شهید محمّد علی عزیزی
« ... أَلا بذِکْرِ اللهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ . »
( رعد ، 13 / ٢٨)
دل آرام گیرد به یادِ خدا
بسم الله الرّحمن الرّحیم
وصیّتنامۀ شهید روحانی و پاسدارِ اسلام محمّد علی عزیزی
بسم ربّ الشّهدا و الصّدیقین
با حمد و سپاس خداى تعالى و ایزدِ منّان را که اوّل الاوّلین و آخِر الآخِرین است .
سپاس آن خداى را که بخشنده و پوشانندۀ گناهانِ ماست .
درود و سلام بر پیغمبرِ خاتم ، محمّد (ص) و ( ائمّه اطهار ) و بر اولیاء الله .
خداوندا تو را شُکر مى کنم که به این بندۀ حقیر و گنهکارت اجازه داده اى تا براىِ رضاىِ تو بجنگد .
خداوندا گناهانِ مرا ببخش و اگر به درجۀ شهادت نائل گشتم مرا با شهداى مخلصِ خودت محشور بگردان و دریچۀ مغفرت و رحمتِ بى پایانت را به روى من بگشاى .
درودِ من به رهبرم که راهنماى ما به سوىِ شهادت و مَسلخِ عشق است . از بَرَکَتِ این رهبر بود که چهرۀ واقعى اسلام و قرآن را باز شناختیم . پیرِجماران بود که مرا از ضلالت و گمراهى و فساد نجات داد و به سوىِ شهادت و سعادتِ دنیا و آخِرت ( همراه ) کرد پس بیش از پیش قدرِ این رهبر را بدانید و به نصیحتهاى وى گوش دهید .
پدر و مادرِ مهربان و غم پرورم !
سلامِ مرا بپذیرید و مرا ببخشید که نتوانستم محبّتهاى شما را جبران کنم . به خدا قَسَم اگر تمامِ شب و روز زحمت می کشیدم و به شما محبّت مى کردم باز هم کم و ناچیز بود چه رسد به اینکه من اصلاً کارى براى شما نکرده ام .
پدر و مادر !
هر چند من مى روم و از شما جدا مى شوم امّا شما ناراحت نباشید و این را بدانید که من امانتى در نزدِ شما بودم و مبادا پس از شهادتم گریه کنید و اشک بریزید .
وقتى نماز مى خوانید برایم دعا و طلبِ مغفرت کنید .
پدرم !
مبادا روحیّه ات را ببازى و تحتِ تأثیرِ احساسات قرارگیرىدشمنانِ اسلام را شاد کنى تا آنجا که جان دارید از ایران و انقلاب و رهبر و روحانیّت دفاع کنید .
پدرِ عزیزم !
مرا براى رضاى خدا به جبهه فرستادى همانطور که موقع ( اعزام ) ناراحت نبودى اگر من شهید شدم نیز ناراحت نباش .
مادرم !
تو باید افتخار کنى که فرزندت در راهِ خدا به این مقامِ والا رسید .
من هم افتخار مى کنم که در دامانِ مادرى همچون تو پرورش یافتم و به این مقامِ والا رسیدم .
مادرم مبادا صبرت لبریز ( شود ) . تو نباید ناراحت باشى که فرزندت فداى راهِ حقّ و حقیقت شد .
مادرم !
غم مخور وبراى رسیدنِ صبح پیروزى شادى کن .
و امّا اى برادران و خواهرانم !
درس بخوانید چون میهنِ اسلامى ما به فرزندانِ با سواد احتیاج دارد و سعى کنید درس خواندنتان با اخلاص و تقوا باشد که در این صورت پیروز مى شویم و گر نه امکان ندارد .
و شما اى خواهرانم !
زینب گونه باشید و وقتى ازدواج کردید فرزندانى نیک و اصیل تربیت کنید .
برایم گریه نکنید که من به زندگى جاوید رسیدم .
و در آخِر از همه حلالیّت مى طلبم و از همۀ فامیل و دوستان مى خواهم که هر بدى دیده اند حلال کنند و از همۀ شما مى خواهم که از فضلِ بى کران خدا ناامید نشوید و من ناامید نشدم با دلى محزون و به نگاه عاشقانه به سویش شتافتم .
با عرضِ معذرت متأسّفانه مسائلى [ است ] که من نتوانستم وصیّتنامۀ مفصّلى بنویسم امیدوارم همین چند خطّ که خیلى جزئى گفته ام که به آنها عمل کنید و مرا ببخشید .
مهمّ ترین شرطِ وصیّتنامۀ من این است که در همین لحظه وصیتنامه ام را مى خوانید و موقعى که خواستید به بهشتِ رضا بیایید حتماً حتماً اوّل سرِ مزارِ برادرم و بعد اگر فرصت داشتید سرِ قبرِ من بیایید و یک فاتحه اى بخوانید .
خواهشمندم اگر به هیچ یک از شرطهاى وصیّتنامه عمل نکردید براى من مهمّ نیست ولى این یکى را باید عمل کنید زیرا در غیر این صورت راضى نیستم .
مقدارِ یک ماه روزۀ قرض برایم بگیرید و حدودِ سه ماه نماز بخوانید و مرا حلال کنید و برایم حلالیّت بطلبید .
اینها را نوشتم به خاطرِ اینکه به حدیثِ پیغمبر عمل کرده باشم .
وَ السّلامُ عَلَیکُم وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ
خدایا خدایا رهبرِ ما را تا انقلابِ حضرتِ مهدى نگه دار
خدایا خدایا تا انقلابِ مهدى خمینى را نگه دار
وصیّتنامه شهید محمّد ابراهیم عزیزى
بسم الله الرّحمن الرّحیم
وصیّتنامه محمّد ابراهیم عزیزى
« ... أَلا بذِکْرِ اللهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ . »
( رعد ، 13 / ٢٨)
دل آرام گیرد به یادِ خداى
با شهادتِ خویش شهادتینم را بر صفحۀ خونبارِ تاریخِ اسلام مى نگارم که :
اَشهَدُ اَن لا اِله اِلّا الله وَ اَشهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسولُ الله .
وَ اَشهَدُ اَنّ عَلیّاً وَلِىُّ الله وَ اَشهَدُ اَنّ الخمینى نایبُ الامام و امامُ امّت الاسلام .
درود بر مهدى و سلامى از راهِ دور از میانِ آتش و خون بر امام خمینى
و به یادِ شهداى گلگون کَفَنِ انقلابِ اسلامى که با خونِ خود اسلام را زنده و ما را هم به راهِ واقعى رهنمون شدند .
پدر و مادرم ، برادران و خواهرانم !
بدانید که راهى را که انتخاب کرده ام با آگاهى کامل بوده است و براى دفاع از اسلامِ اصیل و میهنِ اسلامى براى مقابله با کفّارِ جهانى برآمده ام و پیروِ راهِ الله هستم و تا آخِرین قطرۀ خونم از اسلام دفـاع مى کنم . والسّلام
پدرجان و مادرجان !
از اینکه هدیه اى ناقابل را به پیشگاهِ خداوند ارزانى داشته اید مبادا غمگین باشید .
مبادا از براى شهادتِ من در هدفِ اسلامیتان خدشه اى وارد شود .
مادرجان !
از تو مى خواهم چون من فرزندانى تربیت کنى که در راهِ رسیدن به الله هر سختى را تحمّل کند .
مادرجان !
شیرت را بر من حلال کُن ، مرا ببخش ، به خاطرِ نافرمانیهایى که کردم .
پدرجان !
زحماتت را ، زحماتِ شبانه روزیت را بر من حلال کن و برایم دعا کن .
برادران و خواهرانم !
مرا ببخشید . خیلى من با شما بدرفتارى کردم . ببخشید این برادرِ همیشه حقیرتان را .
و تو برادر على جان و هادى جان و حسین جان !
سنگرِ مدرسه را حفظ کنید و همواره بکوشید که براى آیندۀ این مملکت لااقلّ مردى مفید باشید ما که عُرضۀ آن را نداشتیم .
اى دوستان و اى همرزمان !
دست به دستِ همدیگر بدهید و دشمنِ اسلام و بشریّت را نابود کنیم .
در صورتِ شهیدشدن در بهشتِ رضا دفن نمایید .
وَ السّلامُ عَلَیکُم وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ
عزیزى ـ امضا
وصیتنامۀ شهید حسن دهقانپور
بسم ربّ الشّهداء و الصّدیقین
« ... فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَ مَا بَدَّلُوا تَبْدِیلاً . » ، ( احزاب ، 33 / ٢٣ )
بعضى از آنان به پیمانِ خود ( شهادتِ در راه خدا ) عمل نمودند و بعضى در انتظار به سر می برند و از سرِ پیمانِ خود برنگشتند . ( قرآن کریم )
شهید از همۀ افراد افضل است . ( امام خمینى )
امیدوارم که سعادتِ شهادت را داشته باشم .
با سلام و درود به محضرِ مبارکِ آقا امام زمان و نائب بر حقّش امامِ امّت و بر شما بستگانِ عزیزم و خانوادۀ گرامی ام بالأخص پدر و مادر مهربانم و فرزندانِ عزیزم .
وصیّت من آن است که خداوندِ متعال که ما را آفریده است و یک روز هم از دنیا مى بَرد چه بهتر که در راهِ امام حسین و یاران با ایمانِ او ، از دنیا برویم .
پدرجان و مادرجان و فاطمه جان و محسن جان و داوود جان و صادق جان ، آن راهى را بروید که امام حسین رفته و فاطمۀ زهرا و على بن حسین رفته است .
پدرجان و مادرجان و فاطمه اگر من شهید شدم دفن و کَفنِ من را در فرومد انجام بدهید و خَرج براى من نکنید و هرچه دارم واگذار به فاطمه فیضی همسرم مى رسد و امیدوارم که از وصیّت من ناراحت نباشید . هرکس از خانه مى رود به جایی ، وصیّت براى خود مى کند .
و فاطمه جان فرزندان را در کنارِ خود به امیدِ خداوند نگهدارى کن و به فرزندانم نگو که من به سفر رفته ام بگو به جبهه در راهِ خدا رفتم . دیگر عرضى ندارم غیر از سلامتى شما .
حسن دهقانپور ـ 17 / 10 / 1363
بسم ربّ الشّهداء و الصّدیقین
« مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَ مَا بَدَّلُوا تَبْدِیلاً . »
( احزاب ، 33 / ٢٣ )
برخی از آن مؤمنان ، بزرگمردانی هستند که به عهد و پیمانی که با خدا بستند کاملاً وفا کردند پس آنها بر آن عهد ایستادگی کردند و برخی به انتظار ( فیضِ شهادت ) مقاومت کرده و هیچ عهدِ خود را تغییر ندادند . ( سورۀ احزاب ، آیۀ 23 )
شهید از همۀ افراد افضل است . ( امام خمینى )
امیدوارم که سعادتِ شهادت را داشته باشم .
ضمنِ عرضِ ادب به پیشگاه خدواندِ قادرِ متعال ، خالقِ جهانِ هستی و خالقِ جنّ و انس .
و سلام بر پیامبرانِ الهی خصوصاً نبیّ اکرم ( صلّی الله علیه ) و دوازده اخترِ آسمانِ امامت و ولایت و خصوصاً چراغِ هدایتِ انسانها در عصرِ حاضر مهدی صاحب الزّمان ، منجی عالَمِ بشریّت . امامی که هر لحظه در انتظارِ مستضعفین ، دادخواهِ مظلومین و یاورِ شهیدانِ مظلومِ جنگِ تحمیلی و جانبازان و مجروحینِ جنگِ انقلابِ اسلامی ایران .
« وَ الْعَصْرِ * إِنَّ الإنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ * إِلّا الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَ تَوَاصَوْا بالْحَقِّ وَ تَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ . »
( عصر ، 103 / 1 ـ 3 )
سوگند به عصر ، به راستی انسان در زیان است . مگر کسانی که ایمان آورده و عملِ صالح انجام دادند و به حقّ توصیه کردند .
« کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ؛ وَ نَبْلُوکُمْ بالشَّرِّ وَ الْخَیْرِ فِتْنَةً ؛ وَ إِلَیْنَا تُرْجَعُونَ . » ، ( انبیاء ، 21 / ٣٥ )
هر نَفسی چشنـدۀ مـرگ است و می آزماییم شما را به بدی و نیکی آزمـودنی و به سوی ما بازگردانیده می شوید .
با سلام به خانوادۀ عزیزم و فرزندانِ مهربان و خصوصاً پدر و مادر گرامی .
با عرضِ ادب در پیشگاهِ خدواندِ متعال .
خواهانم و امیدوارم که ما را در درگاهِ خداوندِ متعال درخواسته ، بخشش بکنید .
حسن دهقانپور ـ 28 / 11 / 1363
شهدای فرومد یا شهدای فرومدی
کجایید ای شهیـــــــدانِ خدایی ؟!
بلاجـــویـــــــانِ دشـتِ کـــربلـایـی
کجـایید ای شهیـــــــدانِ خــــدایی ؟!
بلاجـــویـــــــانِ دشـتِ کـــربلـایـی
کجایید ای سبک روحانِ عاشق ؟!
پَـرنـده تـر زِ مـرغــــانِ هــــــوایـی
کجـاییـد ای شَهــانِ آسمــانـی ؟!
بدانستـه فَـلَـــک را درگُشـــــایـی
کجـاییـد ای زِ جـانِ و جـا رَهیده ؟!
کسی مر عقــل را گوید کجایی ؟!
کجایید ای درِ زنــــدان شکسته ؟!
بداده وام داران را رهــــــــــــــایی
کجایید ای درِ مَخـــــزن گُشـاده ؟!
کجایید ای نــــوایِ بی‌نـــــوایی ؟!
در آن بَحرید کاین عالَم کفِ اوست
زمانی بیش دارید آشنــــــــــــایی
کـفِ دریــاست صورت‌های عـالَـــم
زِ کف بگذر اگـر اهـلِ صفــــــــــایی
دلم کف کرد کاین نقشِ سخن شد
بهِل نقش و به دل رو گـر زِ مـــایی
برآ ای شمـسِ تبریزی زِ مشــــرق
که اصلِ اصلِ اصلِ هر ضیــــــــایی
کجایید ای شهیـــــــدانِ خدایی ؟!
بلاجـــویـــــــانِ دشـتِ کـــربلـایـی
کجایید ای سبک روحانِ عاشق ؟!
پَـرنـده تـر زِ مـرغــــانِ هــــــوایـی
کجـاییـد ای شَهــانِ آسمــانـی ؟!
بدانستـه فَـلَـــک را درگُشـــــایـی
کجـاییـد ای زِ جـانِ و جـا رَهیده ؟!
کسی مر عقــل را گوید کجایی ؟!
کجایید ای درِ زنــــدان شکسته ؟!
بداده وام داران را رهــــــــــــــایی
کجایید ای شهیـــــــدانِ خدایی ؟!
بلاجـــویـــــــانِ دشـتِ کـــربلـایـی
کجـایید ای شهیـــــــدانِ خــــدایی ؟!
شهید سیّد محمّد هاشمی
مدفن شهید سیّد محمّد هاشمی « بهشت زهرای تهران » است .
ایستاده از راست : حسن عبادی ، رضا ولیان ، سیّد محمّد هاشمی ،
عبّاس شریعتی ، شهید عبّاس محمّدپور ، غلام رضا قانعی
نشسته ردیف وسط : شهرام لطفیان ، حسن حاجی سلیمی ، علی اکبر معینی ، مقداد مرادی ،
شهید سیّد محمّد هاشمی ، مرحوم رضا اسلامی ، علی اوسط رحمانیان
نشسته ردیف جلو : سیّد احمد هاشمیانپور ، محسن شبیهی ، علی ذهبی ، حسن نهضتی
