عکسهایی از خطّه فریومد / فرومد
زیر مجموعه وبلاگ خطّه فریومد / فرومد ( تاریخی ، علمی ، فرهنگی )عکسهایی از خطّه فریومد / فرومد
زیر مجموعه وبلاگ خطّه فریومد / فرومد ( تاریخی ، علمی ، فرهنگی )
قابل توجّه دوستداران فرومد
قابل توجّه اعضای محترم شورای اسلامی
دهیار محترم
ماشین / خودرو داران محترم فرومدی
تقویم فریومد / فرومد
دوستان تقویم فریومد / فرومد آماده شد تا کنون 50 مناسبت که اختصاصاً مرتبط با فرومد است در این تقویم درج شده است ، مانند :
فوت خان فرومد 1359 ، وفات سیّد عزّالدّین ابویعلی زید 514 ، کُشته شدن علاء الدّین محمّد فریومدی 742 ، اتمامِ نوشتنِ « التّلخیص فی التّفسیر » در مدرسۀ عمادیّۀ فریومد 715 ، جمع مجدّد دیوان ابن یمین 753 ، وقف نمودنِ عمادالدّین محمد فریومدی خانقاه سلطانیّه را 708 ، وفات شیخ محمّد عزیزی / مفسر 1409 ، وفات شیخ صدرالدّین حموی 722 ، فوت طاهر بن اسحق بن یحیی 751 ، فوت ناصح الدّین ابراهیم بن علی 542 ، شهادتِ شیخ حسن جوری 743 ـ اسارتِ ابن یمین و به یَغما رفتنِ دیوانش ، وفات سیّد فخرالدّین ابوالقاسم علی 522 ، وفات ابن یمین فریومدی 769 ، وفات یمین الدین طغرایی 722 ، شهادت شهدای فرومد
مناسبتهایی هم هست که عمومی است ولی مرتبط با فرومد هم هست . مانند :
درگذشت استاد محمدتقی شریعتی مزینانی 1366 ، روز شوراها ، روز جهانی کار و کارگر ، روز اسناد ملّی و میراث مکتوب ، روز جهانی موزه و میراث فرهنگی ، روز صنایع دستی ، روز جهاد کشاورزی ، روز صنعت و معدن ، درگذشت دکتر علی شریعتی مزینانی 1356 ، روز شهرداری و دهیاری ، روز تجلیل از امامزادگان و بقاع متبرکه ، روز کارآفرینی و آموزشهای فنّی و حرفه ای ، روز تعاون ـ روز مردم شناسی ، روز شعر و ادب فارسی ، روز دامپزشکی ، روز روستا و عشایر ، روز کتاب ، کتابخوانی ، کتابدار ، روز درختکاری
البتّه مناسبتهای ملّی و مذهبی و تعطیلاتِ رسمی هم در این تقویم هست .
دور فرومد بگردیم ! 2
قابل توجّه فرومدیهای عزیز ، اعضای محترم شورای اسلامی ، دهیار محترم ، مالکانِ محترم قناتها
در تاریخ 26 تیر ماه 1391 که به مزینان رفتم قنات مزینان به این شکل بود .
و در تاریخ 2 فروردین 1397 که به مزینان رفتم قنات به این شکل در آمده بود .
آیا فرومد نباید این کار خوب را از مزینان یاد بگیرد ؟
روستای محبوب من ! مزینان !
ای گُرسنۀ ژنده پوشِ مغموم که بر حاشیۀ خشک و تشنۀ کویر افتادهای ،
ای نجیبزادۀ بزرگواری که قربانی ستمِ ایّامی و رنجورِ فقر و محکومِ ویرانی و فراموشی و شَرَفِ تبار و شُکوهِ تاریخت مستمندی را بر تو روا نمیدارد .
ای کوه و کویر و اَرگ و بازار و مدرسه و رِباط و سرچشمه و قبرستانی که همه از اَجداد من سخن میگویید و یادگارِ عصمتِ اَعصارید ، اعصارِ سرشار از ایمان و لبریز از آرامش و یقین و طهارتی که در زیرِ منجلاب این تمدّن کثیفی که در آن ، تنها وقاحت و حقارت و نیرنگ و قساوت خوب میپرورند ، برای همیشه مدفون شدند و عصری آمد که خورشیدش از مغرب میتابد و اشعۀ سیاهش همچون چنگالِ هول آور دیو بر سرزمینِ اهورایی ما سایه افکنده است و قندیلهایی را که در آن عصیر زیتونِ شرقی میسوخت و از آن خدا تابان بود خاموش کرد .
ای در و دیوارهای شکسته ، خانههای گِلین ، مزرعههای غُبارگرفته و کوچه باغهای اندوهبارِ همیشه پاییزی و شما مردمِ نیرومند و هوشیار و مغروری که اینک گُرسنگی آوارهتان کرده است و به بَردگی شهرهای روسپی خُسب تهران و گرگان و ... تان برده است !
و تو ای مسینان !
ای نامِ اهورایی که از بزرگی عصر مَزداپرستی حکایت میکنی و اکنون ، پیرانِ شکسته و زنانِ چشم به راه و کودکانِ بی پناهی را در خود داری که پدران ، شوهران و پسرانشان به جُستجوی نان ، تو را که تهیدست ماندهای تَرک کردهاند . چقدر شما را دوست میداشتم و شما میدانید که علیرَغمِ زندگی ، چه تعصّبی داشتم که یک روستایی راستین بمانم و به شما وفادار باشم .
[ دکتر علی شریعتی ، مجموعه آثار 35 ، بخش 1 ، انتشارات آگاه ، چاپ دوم ، 1372 ، ص 437 ]