عکسهایی از خطّه فریومد / فرومد
زیر مجموعه وبلاگ خطّه فریومد / فرومد ( تاریخی ، علمی ، فرهنگی )عکسهایی از خطّه فریومد / فرومد
زیر مجموعه وبلاگ خطّه فریومد / فرومد ( تاریخی ، علمی ، فرهنگی )
خاطرات قرآنی
1ـ کتابِ « درختانِ سایه دار » خاطراتی از زنده یاد ابوالاعلی مودودی و همسر بزرگوارشان است که حُمَیرا مودودی یکی از فرزندانِ گرامی آنها ، آن را نوشته است . در یکی از مواردی که پدر زندانی می شود و همسر و فرزندان غمگین و غصّه دار هستند فرزندش نوشته است : همه با اذانِ صبح برای نماز بلند شدیم . بعد از نماز مادر طبقِ معمول هر روز قرآنش را برداشت و شروع به خواندن کرد . با تعجّب دیدیم که اوّلین آیه ای که جلوش آمد و آن را تلاوت کرد این آیه از سورۀ مبارکۀ بقره بود :« اَمْ حَسِبْتُمْ اَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا یَأتِکُمْ مَثَلُ الَّذِینَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِکُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأسَاءُ وَ الضَّرَّاءُ وَ زُلْزِلُوا حَتَّى یَقُولَ الرَّسُولُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ : مَتَى نَصْرُ اللهِ ؟ اَلا إِنَّ نَصْرَ اللهِ قَرِیبٌ . » ، ( بقره ، 2 / ٢١٤ )
مادر با خواندنِ این آیه به گریه افتاد و بعد از آن مرا صدا زد و به این اشاره کرد و گفت : ببین دخترم ! این کتابِ زنده ای است که غم و اندوه را از انسان دور می کند . دلها را شفا می بخشد و مرهم زخمها و دردهاست . کافی است که تو با آن دوست شوی آن وقت می بینی که چطور حسبِ نیاز و احتیاجت با تو سخن خواهد گفت . روح و روانت را آرامش خواهد داد و با نصایح و مشورتهایش زندگیت را صفا خواهد بخشید ، دلداریت خواهد داد . ببین در این وقت مصیبت به ما چه می گوید ؟! انگار که دردِ ما را دریافته و به ما دلداری می دهد و بر زخمهایمان مرهم می نهد !
... بعد از آن تمامِ روز را مادرم آرام بود و تنها همین آیه را می خواند و با خود میگفت : همۀ قرآن این چُنین است . باید خدا را هزار مرتبه شُکر کنیم که به ما چُنین نعمتِ بزرگی ارزانی داشته و باید دهها هزار بار از این آیه تشکّر کنیم که در این چُنین وقتی به دادِ ما رسید و دلداریمان داد و دستِ شفقت و مهربانی بر سرمان کشید و به ما مُژده داد و دستمان را گرفت .
درختانِ سایه دار ، حُمیرا مودودی ، مترجم ؛ نورمحمّد امراء ، نشر احسان ، چاپ اوّل ، 1386 ، ص 65 ـ 66
در این خاطره ، قرآن زنده و حاضر تلّقی شده و این برای من جالب و جاذب بود .
2ـ کتابِ « خاطرات قرآنی » نوشتۀ آیت الله کریمی جهرمی را روز 10 / 9 / 1396 در نمایشگاه کتاب مشهد دیدم و خریدم و تا دو روز بعد خواندم ، شایق شدم که وقتی خاطرات را می خوانم ، من هم خاطراتی که برایم با خواندنِ کتاب تداعی می شود به صورتِ تیتروار یادداشت کنم .
عنوانِ کتاب برایم بسیار جالب بود ، خاطرات حجّ و خاطرات مسافرت و خاطرات دانشجویی و ... را نوشته بودم ولی اینکه محوریتِ خاطرات را قرآن قرار دهم به فکرم نرسیده بود .
در اینجا هم به قرآن فردیّت داده شده و همان گونه که خاطراتمان را دربارۀ شخصی بیان می کنیم در بارۀ قرآن بیان می نماییم .
پاسخهای قرآنی
یکی از مطالبی که در یکی از شماره های مجلّۀ « اطّلاعات هفتگی » خواندم و برایم جالب بود و آن را یادداشت کردم ، داستانِ خانمی است که از کاروان جا مانده و مردی او را به کاروانش می رساند ، در بینِ راه هر مطلبی از او می پرسد ، او متناسب با پرسشِ آن ، آیه ای از قرآن می خواند . [ این داستان در کتاب « اقتباس از قرآن کریم » نوشتۀ ابومنصور ثعالبی تحت عنوان « زنی که تنها با آیاتِ قرآن سخن می گفت » در ص 227ـ 229 هم آمده است . ]
این داستان جالب و جاذب مرا بر آن داشت که در دورانِ دانشجویی خاطره ای از جبهه با همان سبک و سیاق با عنوانِ « وقتی آیات تفسیر می شدند » بنویسم و در روزنامۀ خُراسان چاپ شود .
درسهایی از قرآن
برنامۀ درسهایی از قرآن که عصر پنجشنبۀ هر هفته از تلویزیون پخش می شد و هنوز هم پخش می شود یکی از برنامه های موردِ علاقۀ من بود . یادم هست یک روز بعد از ظهر پنجشنبه در روستای فرومد کنار مزار سادات با هم سن و سالهای خودم بازی می کردم ، یادم آمد که برنامۀ درسهایی از قرآن شروع خواهد شد . با آنکه دانش آموز دورۀ راهنمایی بودم بازی را رها و با دوستان خداحافظی کردم ، رفتم خانه و پای درسهایی از قرآن نشستم . در واقع لذّتی که از آن برنامه نصیبم می شد بیشتر از لذّتِ بازی کردن بود .
تمنّای مرگ
زمستان 1364 با مرحوم پدرم در مراسم ختم شهید علی اکبر شُکوهی بودیم ، شیخ محمّد یاوری روی منبر در حسینیّۀ محلّ جنان در ضمن سخنرانی گفت : قرآن می گوید : اگر گُمان می کنید که شما جزء دوستدارانِ خدا هستید آرزوی مرگ کنید ، دوستان خدا تمنّای مرگ و ملاقات با خدا می کنند .
« قُلْ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ هَادُوا اِنْ زَعَمْتُمْ اَنَّکُمْ اَوْلِیَاءُ لِلَّهِ مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ اِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ . » ،
( جمعه ، 62 / ٦ )
مرحوم پدرم چندین بار در مواردِ مختلف می گفت : یک سال پسرِ یاوری روی منبر می گفت : اگر واقعاً خدا را دوست دارید پس از خدا بخواهید که بمیرید ، دوستانِ خدا آرزوی مرگ می کنند که خدا را ببینند .
تغییر قبله
در دورۀ راهنمایی معلّمان می گفتند که پیامبر در مکّه که بوده به گونه ای نماز می خوانده که هم رو به کعبه باشد و هم رو به بیت المقدس ، در مدینه در حین اقامۀ نماز جماعت بوده که آیۀ قرآن نازل شده است :
« قَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِکَ فِی السَّمَاءِ فَلَنُوَلِّیَنَّکَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا فَوَلِّ وَجْهَکَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ حَیْثُمَا کُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَکُمْ شَطْرَهُ وَ اِنَّ الَّذِینَ اُوتُوا الْکِتَابَ لَیَعْلَمُونَ اَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَ مَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا یَعْمَلُونَ . » ،
( بقره ، 2 / 144 )
پس جبرئیل کِتفِ پیامبر را گرفته و او را از سمتِ بیت المقدس برگردانده و رویش را از بیت المقدس به کعبه چرخانده است !
این مطلب برای من سؤال بود که مگر بیت المقدس در کدام جهتِ مدینه واقع شده ؟ در شمال یا ... ؟ تا اینکه چند سال پیش یک کارِ تحقیقی انجام دادم و متوجّه شدم از لحاظِ جغرافیایی بیت المقدس در شمال مدینه واقع شده و مکّه در جنوب مدینه قرار دارد اگر مسلمانان در نماز به امامت پیامبر به سمتِ شمال بوده باشند و به سمتِ جنوب برگردند پیامبر که پیشنماز بوده ، آخرین فردِ نمازگزار می شود و در آخِرین صف قرار می گیرد !
قرآن صبحگاهی
در مدرسۀ راهنمایی بعضی روزها من قرآن می خواندم یکی از سوره های کوتاهِ قرآن مثلِ سورۀ ناس را قرائت می کردم یکی از دانش آموزان هم ، همزمان ترجمه اش را می خواند البتّه ما نیم ساعت یا یک ربع به وقت قرآن را می گرفتیم و تمرین می کردیم . یک روز یکی از بچّه ها آمد گفت : مهدی جان بده ما قرآن را بخوانیم ! گفتم : چرا ؟ ما خودمان را آماده کرده ایم ؟! گفت : ببین مهدی جان ! امتحان علوم داریم ، آقای احمدی می خواهد امتحانِ علوم بگیرد بچّه ها درس نخوانده اند آماده نیستند ، شما که قرآن بخوانید یک سورۀ کوتاه می خوانید و زود تمام می شود ، ولی ما یک سورۀ بلند می خوانیم که وقت گرفته شود و نصف ساعت که رفت دیگر آقای احمدی فرصت نمی کند امتحان بگیرد . من از خواندنِ قرآن منصرف شدم و دو نفر از کلاس سوم آمدند و سورۀ « یس » را خواندند ، یکی با صوت قرائت می کرد و دیگری هم ترجمه اش را می خواند و شاید 45 دقیقه ای طول کشید !
کلاس آموزش قرآن
آقای محمّدحسین قربانی اصالتاً از دامغان بود ، در فرومد رئیس پُست بود ، یک تخته سیاه درست کرده و کلاسِ آموزش قرآن برگزار کرده بود ، کلاسش در مسجد امام صادق (ع) برگزار می شد ، من هم شرکت می کردم .
شهید عبّاس محمّدپور
شهید عبّاس محمّدپور در مدرسه ، قرآن را بسیار زیبا و دلنشین و محزون می خواند . روزهایی که در مدرسه از شاهرود یا سمنان مهمان داشتیم او قرآن می خواند .
آدابی از قرآن
در دورۀ دبیرستان به خواندنِ کتابهای شهید دستغیب علاقه داشتم برای همین کتابهای « آدابی از قرآن » که تفسیرِ سورۀ حُجرات بود و « تفسیرِ سورۀ واقعه » و ... را خواندم . اینها اوّلین کتابهای تفسیری بود که من خواندم .
زینب عمو علی رضا
در طایفۀ پدری من زینبِ عمو علی رضا به قرآنخواندن معروف بود ، او به مکتب رفته بود و قرآنخواندن را یاد گرفته بود . مادرم می گفت : هر ماه یک دوْر قرآن را می خواند . خدا رحمتش کند .
مرحوم صفرعلی و قرض دادن
مرحومِ پدر بزرگم به افرادِ روستا قرض می داده است ، یک بار دوستانش قصد داشته اند که به کربلا بروند به ایشان هم می گویند : تو هم بیا با هم برویم . پدر بزرگم می گوید : من الآن پولِ نقد ندارم ، این سخن به گوش یکی از افرادی که مقروض بوده می رسد می آید به پدر بزرگم می گوید : من فردا بیست رأس از گوسفندانم را مثلاً به جای بیست تومان به هجده تومان می فروشم ، پولت را می دهم تو هم با رفقایت به کربلا برو . پدر بزرگم می گوید : من همچون کربلایی که رزق و روزی زن و بچه ات را حرّاج کنی نمی خواهم .
یا به یک روحانی برای ادامۀ تحصیل در نجف یا کاظمین قرض داده بود که سالها بعد فرزندانش که آنها هم درس حوزوی خوانده اند دِینِ خود را اَدا کرده بودند .
من از مرحوم پدرم پرسیدم : آیا پدرتان که به مردم قرض می داد در اِزای آن از مردم چیزی هم می گرفت؟
مرحوم پدرم گفت : اگر خودشان چیزی می دادند که می گرفت اگر هم نمی دادند که هیچی !
« مَنْ ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَیُضَاعِفَهُ لَهُ وَ لَهُ اَجْرٌ کَرِیمٌ . » ، ( حدید ، 57 / ١١ )
قرآن بخوان
در کتابِ « می رویم تا خطّ امام بماند » که زندگینامۀ شهید مهدی رجب بیگی است مقاله ای جالب از ایشان چاپ شده است که من آن را دوست دارم ، قسمتی از آن مقاله :
آن گاه که درون خویش را از خود تهی یافتی و بیرون خویش را خالی از خدا ـ قرآن بخوان
آن گاه که مرگ را ختم و مَعاد را وَهم و پندارِ خود را حَتم یافتی ـ قرآن بخوان
آن گاه که گذشته را حسرت و حال را عُسرت و آینده را حیرت احساس کردی ، شب قدر را به یاد آور ـ قرآن بخوان .
مدرسۀ قرآن
یک نفر در دانمارک به قرآن اهانت کرده و یک قرآنی را آتش زده بود ، از وزارتخانه یک بخشنامه آمده بود که در همۀ مدارس کشور باید یک تابلوی هم به عُنوانِ « مدرسۀ قرآن » نصب شود ! و به قرآن اهمّیّت داده شود ! به کسی که بخشنامه را در ستادِ شاهد یکی از نواحی مشهد به من داده بود نظریّه می خواست گفتم : اسراف نکنید ! نصبِ تابلو چه مشکلی را حلّ می کند ؟ مگر الآن در این مدارس برای قرآن چه کاری انجام می شود ؟ و چه اهمیّتی داده می شود ؟ و مگر از کلاسهای قرآنِ درسی چه نتیجه ای حاصل می شود که در سراسرِ کشور تابلو مدرسۀ قرآن در همۀ مدارس ابتدایی و راهنمایی و دبیرستان و هنرستان و پیش دانشگاهی نصب شود ؟ گفتند : نه باید برای قرآن هزینه شود !
این هم تابلوی در روستای فرومد ما !
چند کلام با فرومدیها
چند کلام با فرومدیها
آنهایی که کمر همّت بسته اند تا برای فرومد « کار » کنند می دانند که این کار چقدر مشّقت دارد و صبر و پایداری می خواهد ، بعضی به جای تشویق آیۀ یأس هم می خوانند ، خودشان کاری نمی کنند و از اینکه دیگران کاری می کنند ناراحتند ، دستِ خودشان نیست ناراحتند دیگر !
امّا خیلی ها هم پُر انرژی اند ، پنهان و آشکار تلاش می کنند . مثل ؛
ـ اعضای شورا که در دوره های مختلف آمده اند تا گِرهی بگشایند و به قدرِ امکان و همّت خود موّفق بوده اند .
ـ کسانی که از زمینِ مزروعی یا مسکونی خود برای ساختِ جادّه یا جایگاهی گذشته اند .
ـ کسانی که وقت گذاشته اند تا برنامه ای در فرومد پا بگیرد یا اجرا شود .
ـ کسانی که برای رفعِ مشکلِ نیازمندان تلاش کرده اند .
ـ آنهایی که تولیدی داشته اند یا اشتغالزایی کرده اند .
ـ کسانی که کار فرهنگی یا ورزشی یا بهداشتی یا آموزشی کرده اند .
ـ آنهایی که با قَلمی یا قَدمی یا دِرَمی مشوّق بوده اند تا کارها سریعتر و بهتر پیش برود .
ـ کسانی که این کارها را به چشم تحسین نگریسته اند .
ـ کسانی که ...
اِن شاء الله این کارها قبول افتد و باقیات الصّالحات گردد .
آنچه موجب می شود در دنیا مدّتی ماندگار بماند ثبتِ آنهاست ، یعنی باید مکانی یا کتابی یا ... باشد تا آن کار ماندگار شود ، مثلاً چرا از میانِ دانشمندان فریومد تنها ابن یمین نامبُردار است ؟ چون آرامگاهی دارد و دیوانِ شعری که نشر یافته است امّا از بزرگان و بزرگوارانِ دیگر اثری مادّی یا معنوی بر جای نمانده است ! و به دستِ فراموشی سپرده شده است .
صاحب این قلم هم مثل بسیاری از فرومدیهای بزرگوار ، دل در گروِ فرومدی آباد و سرسبز دارد امّا کارش بیشتر در زمینۀ تاریخی و فرهنگی و علمی است .
نمونه اش درج حدود چهارصد مقاله در « خطّۀ فریومد / فرومد » است که شما آنها را در این پنج سال از نظر گذرانده اید .
کار دیگر چاپ کتاب است که تا کنون چهار مجلّد آن نشر یافته است .
1ـ کتاب خداخوانی که دوستانِ ذیل آن را خریداری کردند .
ـ آقای علی رضا خرّمی ـ 60 نسخه
ـ آقای دکتر علی اکبر معینی ـ 50 نسخه
ـ آقای محمّدرضا اخوین ـ 30 نسخه
ـ آقای محمّد فرامرزی ـ 30 نسخه
ـ آقای ابراهیم رمضانی ـ 30 نسخه
2ـ کتاب ناز و نیاز
3ـ کتاب سرو در آتش
4ـ کتاب حدائق الوثائق
سه کتاب اوّل را دوستان دیگر هر کدام یک نسخه خریده اند و کتاب چهارم تازه نشر یافته است .
شایسته است فرومدیهای بزرگوار همان گونه که در امورِ خیریّۀ دیگر ، کمک می کنند ، در خریدِ کتاب هم همّت مضاعف داشته باشند .
برای تشویقِ یک مؤلّف فرومدی و ترویجِ کتابهای مربوط به فرومد آستینِ همّت بالا بزنید .
ـ اوّلا برای خودتان و خانوادتان این کتابها را بخرید .
ـ ثانیاً سعی کنید برای هدیه دادن ، کتابهای مرتبط با فرومد را هدیه بدهید .
ـ ثالثاً بانی خیر شوید تا همۀ اداراتِ فرومد این کتابها را داشته باشند . من خودم 100 نسخه از کتاب « خداخوانی » را به مساجد و حسینیه های فرومدی در تهران و شاهرود و مشهد و فرومد هدیه کردم . )
ـ رابعاً بانی خیر شوید که دانش آموزان فرومدی این کتابها را داشته باشند .
ـ خامساً بانی خیر شوید که ادارات و اعضای شورا و کتابخانه های روستاها و شهرهای اطراف این کتابها را داشته باشند .
ـ سادساً کمک کنید که وقتی مسئولانِ دولتی به فرومد می آیند این کتابها به آنها هدیه داده شود .
ـ سابعاً دانشجویانِ فرومدی در توزیعِ کتابها بینِ دانشجویان کمک کنند ، مثلاً کتاب ناز و نیاز و سرو در آتش ، بین دانشجویان ادبیات و تاریخ توزیع شود .
ـ ثامناً دانشجویان حقوق ، وکلا و قضات فرومدی با تهیّه و توزیع یا هدیۀ کتاب « حدائق الوثائق » نامِ حکیم الدّین فریومدی را مانندِ ابن یمین پُرآوازه کنند .
ـ تاسعاً ...
دوستان ! من نیاز به کمکِ بلاعوض ندارم امّا همۀ فرومدیها با کمک هم 18 تا 20 میلیون تومان برای سالن ورزشی جمع کرده اند ، من به تنهایی 9 میلیون تومان بابت چاپ این چهار مجلّد کتاب پرداخت کرده ام جُدای از هزینه های قبل از چاپ ، بنابر این چاپِ کتابهای بعدی در گرو خریدِ این کتابهاست .
لطفاً هر نفر فروش چند نسخه کتاب را به عهده بگیرید .
سهمِ شما در این کارِ خیر چقذره ؟!
مزار سیّد جلال
خواجه جلال الدّین ابویزید واقف خانقاه فریومد است طبقِ متن واقفنامه او از شیعیان علی امیرالمؤمنین است و بر همۀ مذاهب اسلامی شفقت داشته است .
در « ذیلِ مجمع الأنساب » تحتِ عنوانِ « ذکر وزرای خراسان و اَعقابِ ایشان » آمده است : « و خواجه جلال الدّین بایزید برادر خواجه علاءالدّین هندو به وقتِ توجّه به خـراسـان در سمنـان وفات یافت . » ( مجمع الأنساب شبانکاره ای / 2 ، ص 326 ) مرادِ نویسنده از این واقعه ، عزیمتِ سپاهیان طغاتیمور به خراسان در 737 پس از شکست وی در برابر شیخ حسن بزرگ در تبریز است ( همان ، 309 ) بنا بر این ، جلال الدّین ابویزید باید در سال 737 از دنیا رفته باشد . ( مطالعاتِ اسلامی ، شمارۀ 68 ، ص 163 ـ 179 )
مدّتها بود پیگیر بودم ببینم آیا در سمنان مزار یا آرامگاهی به نامِ ایشان هست یا نه ؟ تا اینکه مزار سیّد جلال را پیدا کردم که شجره نامه اش معلوم نیست یحتمل که این آرامگاه مربوط به ایشان باشد .
