شهید غلامرضا صادقی

بِسْمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وصیتنامۀ بندۀ ناچیزِ خدا غلامرضا صادقی

سلام بر جُندالله ، سلام بر رسول ­الله (ص) ، سلام بر ثارالله ، سلام بر حسین (ع) ، سلام بر مهدی (عج) ، سلام بر روح­ الله .

و سلام بر تمامیِ شُهدایی که هدفی جُز الله نداشتند . از شُهدای کربلا که سردارِ آن که سیّد الشّهداء حسین بن علی (ع) که با حرفِ حقّ با یزیدِ زمانِ خود مبارزه کرد و بر سرِ عقیدۀ خود شهید شد و تا به امروز که حسین زمانِ ما گفته : تمامِ جوانان به جبهه بروند .

و از نوجوانِ سیزده ساله که خود را زیرِ تانکِ دُشمن می ­اندازد و یا پیرمردِ هفتاد ساله­ ای که حاضر می­ شود جانِ خود را در راهِ انقلابش نثار کند .

و سلام بر خانوادۀ عزیزیم و درود بر پدرم و مادرم ، اِن شاءَ  الله که شما از من راضی باشید .

و هر فردِ مسلمان واجب است وصیّتنامۀ خود را بگوید و بنویسد و من چند کلمه صحبت می­ کنم .

پدرم و مادرم !

شما مسئولیّت بسیار بزرگی داری [ دارید ] و آن این است که خواهر و برادرانِ مرا تا می ­توانید در مسیرِ اسلام بهتر تربیت کنید و با قرآن و محبّتِ اهلِ بیت آنها را تربیت کنید و به جامعه تحویل دهید .

بابا !

اگر خدا قبول کرد که من پیشِ خودش بروم مبادا یک لحظه ناراحتی و بی­ تابی کنید که دیگر پسرِ بزرگ ندارید امّا این طور نیست بلکه صدها پسر داری که در مکتبِ حسین بن علی (ع) درس خوانده­ اند و کتابِ آنها قرآن است .

و چند مسئلۀ مهمّ می ­گویم انشا الله [ اِن شاءَ  الله ] اینها را عمل کنید .

1ـ پس از شهادتِ من اگر جنازه­ ام آمد لباسِ سفید بپوشید بابا و بخندید . در تشییعِ جنازۀ من فکر کنید که عروسیِ من است و می خواهم در تشییعِ جنازه ­ام سخنرانی کنید تا هر چه منافقِ داخل و خارجی است با هر کلمۀ حرفِ شما پا به فرار بگذارد .

ـ و دیگر دومین مسئلۀ که خیلی مهمّ است اگر سپاه برایِ من پولی آورد از سپاه نگیرید که من در آن دنیا رو به رویِ معلّم آقا امام [ حسین ] خجالت می ­کشم و جلوِ  علی­ اکبر و حضرتِ قاسم و بالاتر از همه فاطمۀ زهرا خجالت می­ کشم .

بابا !

اگر من از کسی پولی می­ خواهم و یا بدهکارم بدهید و اگر من شهید شدم و نتوانستم به کربلا بروم شما توانستید بروید و سه مرتبه با صدایِ بلند بگویید :

« اَلسّلامُ عَلَیکَ یا اَباعَبدِالله » و سه مرتبه بگویید : « یا حُسَینِ شَهید »  

ـ و مبادا برای چیزی بگویید : « من شهید داده ­ام ، من جوان داده­ ام ، من چکار [ چه کار ] کرده ­ام . » تو برایِ خدا جوان داده­ ای نه برایِ کَسی دیگر .

و امّا مادرم ، پارۀ جگرم !

خدا را شُکر کُن که جوانت در راهِ خدا شهید شد و نه در راهِ شیطان و در راهِ خدمتِ اسلام تحویلِ جامعه دادید .

و امّا برادرانم علی ، مهدی و محمّدهادی !

باید حرفهایِ بابا را گوش کند [ کنید ] و عمل کند [ کنید ]  و دیگر نمازِ خود را تَرک نکند [ نکنید ] .

و یک پیامِ دیگر به برادرانم که همیشه طرفدارِِ حقّ باشند یا پیروز شوند بالأخره هر دو [دویِ ] آنها پیروزند [ پیروزی است ] .

 و یک پیام به مردم : 

آنهایی که رفتند کارِ حسینی کردند و آنها که ماندند باید کارِی زینبی کنند و گرنه یزیدیند !

هر کَس برفته جبهه­ ها این راز خواند : ای عاشقان تا کربلا راهی نمانده

غلامرضا صادقی 12 / 12 / 1362